....
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline
18 Januari 2013 | Frankrijk, Parijs
Lieve allemaal,
Jullie zullen wel denken 'wat een rare titel of eigenlijk het gebrek er aan'.
Ik heb lang nagedacht over een titel van dit reisverslag en kon niets beters verzinnen sorry.
Het komt denk ik door hoe ik mij hier voel. Ik zeg het maar meteen, ik heb heimwee. En niet zo'n klein beetje ook. Dat is ook de rede waarom jullie zo lang op een blog hebben moeten wachten. Ik kon het even niet opbrengen om een 'leuk' verhaaltje te gaan typen terwijl ik mijzelf *** voelde. Nu voel ik mij nog steeds erg rot maar ik ga het toch proberen. Misschien helpt het door het van mij af te schrijven en ga ik mij beter voelen. Het is sinds maandag dat ik heel erg graag naar huis wil. Ik mis mijn omgeving en mijn gevoel zegt mij dat ik hier niet hoor en dat ik een verkeerde keuze heb gemaakt om hier aan te beginnen. Nu ben ik dus met al mijn macht aan het vechten tegen mijn gevoel maar jullie zullen vast wel begrijpen uit eigen ervaring dat dat een van de lastigste dingen is.
Even voor de duidelijkheid ik heb nog niet besloten of ik naar huis kom of niet. Mijn lieve mama komt het eerste weekend van februari mij opzoeken en tot die tijd blijf ik sowieso hier. Ik beslis een paar dagen voor die tijd of ik blijf of dat ik samen met mijn moeder mee naar huis kom. Ik realiseer mij heel goed dat als ik daarvoor kies ik het ook thuis niet makkelijk ga krijgen. Ik moet heel veel dingen gaan regelen thuis. Nu ga ik altijd liever voor de makkelijke weg dus blijf ik hard proberen om het hier naar mijn zin te gaan krijgen!
Okee genoeg over mijn gevoelens hier want ondanks dat ik mij niet goed voel hier maak ik wel heel veel dingen mee waar de meesten van jullie super nieuwsgierig naar zijn dus zal ik alles maar gaan vertellen.
Ik eindigde mijn vorige verslag ermee dat ik de weg naar mijn school ging verkennen. Dat hebben we ook gedaan maar nog veel meer.
Ik heb onder andere de eiffeltoren 's avonds bekeken in het donker en de arc de triomphe verlicht gezien. Dit was erg mooi natuurlijk!
op zondag heb ik een poging gedaan om de dienst mee te luisteren maar ben al gauw vertrokken naar de 2 mooiste kerken die ik ooit in mijn leven heb gezien!! De Sacre Coeur en de Notre-Dame!! Wauw wat zijn die kerken van buiten maar ook zeker van binnen prachtig om te zien zeg! En het was ook wel extra speciaal om daar op zondag te zijn vond ik zelf. Tot nu toe vond ik deze 2 kerken het mooiste van wat ik van de stad hier heb gezien!
Maandag de dag erna moesten we naar genneviliers voor een eerste meeting op school. Hier hebben we kennisgemaakt met onze contactpersonen, kennis gemaakt met onze mede erasmusstudenten(1 Nederlandse, 1 Griekse en 4 Ieren), geluncht met allerlei leraren en heel veel formulieren ontvangen en ingevuld en weer ingeleverd. Dit alles in het frans maar deze personen die ons hielpen spraken rustig en duidelijk zodat wij ze goed konden begrijpen. Ze waren gelukkig ook heel behulpzaam en legde de zin die ze bedoelde desnoods 100 keer anders uit zodat wij het begrepen. Ook kregen we daar te horen dat Nouchka, ik en 2 ierse meisjes naar een andere locatie moesten om het zo te verdelen. En helaas zit deze locatie aan de andere kant van Parijs en moeten we 1,5 uur reizen om er te komen. Dit is iets minder maar je hebt genoeg tijd om je huiswerk dus te doen zodat je de avonden echt vrij bent. Ook kregen wij ons rooster en bleek dat wij nog 2 dagen vrij waren.
Op deze 2 dagen voelde ik mij enorm slecht en heb ik niet meer heel goed op mijn netvlies staan wat ik precies gedaan heb. Ik weet alleen nog goed dat we woensdag de weg naar school hebben ontdekt.
Gisteren, Donderdag, was dus onze eerste officiele schooldag. Een schooldag bestaat hier uit een les van 3 uur, een pauze van 1,5 uur en dan nog een les van 3 uur! Dus je hebt per dag 1 of 2 lessen. Gisteren hadden wij 1 les en alleen 's middags. Sociologie stond op het programma. Maar beste mensen vergeet niet alles gaat hier in het frans.... Ik heb dus ongeveer de helft van de les mee gekregen en de andere helft ging langs me heen. Het frans lukt me aardig als de mensen langzaam praten maar als ze gaan ratelen ben ik ze kwijt. Na ruim 3 uur daar te hebben gezeten was ik kapot en ben ik terug op de residence gauw gaan koken en op tijd naar bed gegaan.
Vandaag stond er weer 1 les 's middags op het programma. Psychologie! Helaas zijn ze hier niet zo goed met het doorgeven van mededelingen dus kwamen wij er na een half uur wachten voor het lokaal achter dat de docent er niet zou zijn die dag. Wij waren niet de enige die dat niet wisten dus nadat onze franse medestudenten het zijn gaan vragen kwamen we er pas achter!
Nouja dan maar boodschappen doen en de 3 uur verloren tijd gauw vergeten!
En dan zijn we al weer aan het einde gekomen van dit verslag. Ik heb net lekker een echte kokkenmaaltijd gegeten(witbrood met pindasaus!!!:)) en een filmpje gekeken. Morgen is het schoonmaakdag en ga ik 's ochtends deze kamer maar eens soppen en mijn allereerste wasje hier draaien!
Morgen denk ik ook maar eens een pizzaatje scoren bij de vapiano's en de stad maar weer eens induiken.
Nu ga ik lekker douchen en een beetje opruimen hier.
Heel veel liefs voor jullie allemaal!
ps. Bedankt voor jullie lieve berichtjes die ik op allerlei manieren binnen krijg! Super lief dat jullie mij supporten via facebook, mail, deze blog of zelfs een echt kaartje! Ik waardeer het heel erg!!!
Jullie zullen wel denken 'wat een rare titel of eigenlijk het gebrek er aan'.
Ik heb lang nagedacht over een titel van dit reisverslag en kon niets beters verzinnen sorry.
Het komt denk ik door hoe ik mij hier voel. Ik zeg het maar meteen, ik heb heimwee. En niet zo'n klein beetje ook. Dat is ook de rede waarom jullie zo lang op een blog hebben moeten wachten. Ik kon het even niet opbrengen om een 'leuk' verhaaltje te gaan typen terwijl ik mijzelf *** voelde. Nu voel ik mij nog steeds erg rot maar ik ga het toch proberen. Misschien helpt het door het van mij af te schrijven en ga ik mij beter voelen. Het is sinds maandag dat ik heel erg graag naar huis wil. Ik mis mijn omgeving en mijn gevoel zegt mij dat ik hier niet hoor en dat ik een verkeerde keuze heb gemaakt om hier aan te beginnen. Nu ben ik dus met al mijn macht aan het vechten tegen mijn gevoel maar jullie zullen vast wel begrijpen uit eigen ervaring dat dat een van de lastigste dingen is.
Even voor de duidelijkheid ik heb nog niet besloten of ik naar huis kom of niet. Mijn lieve mama komt het eerste weekend van februari mij opzoeken en tot die tijd blijf ik sowieso hier. Ik beslis een paar dagen voor die tijd of ik blijf of dat ik samen met mijn moeder mee naar huis kom. Ik realiseer mij heel goed dat als ik daarvoor kies ik het ook thuis niet makkelijk ga krijgen. Ik moet heel veel dingen gaan regelen thuis. Nu ga ik altijd liever voor de makkelijke weg dus blijf ik hard proberen om het hier naar mijn zin te gaan krijgen!
Okee genoeg over mijn gevoelens hier want ondanks dat ik mij niet goed voel hier maak ik wel heel veel dingen mee waar de meesten van jullie super nieuwsgierig naar zijn dus zal ik alles maar gaan vertellen.
Ik eindigde mijn vorige verslag ermee dat ik de weg naar mijn school ging verkennen. Dat hebben we ook gedaan maar nog veel meer.
Ik heb onder andere de eiffeltoren 's avonds bekeken in het donker en de arc de triomphe verlicht gezien. Dit was erg mooi natuurlijk!
op zondag heb ik een poging gedaan om de dienst mee te luisteren maar ben al gauw vertrokken naar de 2 mooiste kerken die ik ooit in mijn leven heb gezien!! De Sacre Coeur en de Notre-Dame!! Wauw wat zijn die kerken van buiten maar ook zeker van binnen prachtig om te zien zeg! En het was ook wel extra speciaal om daar op zondag te zijn vond ik zelf. Tot nu toe vond ik deze 2 kerken het mooiste van wat ik van de stad hier heb gezien!
Maandag de dag erna moesten we naar genneviliers voor een eerste meeting op school. Hier hebben we kennisgemaakt met onze contactpersonen, kennis gemaakt met onze mede erasmusstudenten(1 Nederlandse, 1 Griekse en 4 Ieren), geluncht met allerlei leraren en heel veel formulieren ontvangen en ingevuld en weer ingeleverd. Dit alles in het frans maar deze personen die ons hielpen spraken rustig en duidelijk zodat wij ze goed konden begrijpen. Ze waren gelukkig ook heel behulpzaam en legde de zin die ze bedoelde desnoods 100 keer anders uit zodat wij het begrepen. Ook kregen we daar te horen dat Nouchka, ik en 2 ierse meisjes naar een andere locatie moesten om het zo te verdelen. En helaas zit deze locatie aan de andere kant van Parijs en moeten we 1,5 uur reizen om er te komen. Dit is iets minder maar je hebt genoeg tijd om je huiswerk dus te doen zodat je de avonden echt vrij bent. Ook kregen wij ons rooster en bleek dat wij nog 2 dagen vrij waren.
Op deze 2 dagen voelde ik mij enorm slecht en heb ik niet meer heel goed op mijn netvlies staan wat ik precies gedaan heb. Ik weet alleen nog goed dat we woensdag de weg naar school hebben ontdekt.
Gisteren, Donderdag, was dus onze eerste officiele schooldag. Een schooldag bestaat hier uit een les van 3 uur, een pauze van 1,5 uur en dan nog een les van 3 uur! Dus je hebt per dag 1 of 2 lessen. Gisteren hadden wij 1 les en alleen 's middags. Sociologie stond op het programma. Maar beste mensen vergeet niet alles gaat hier in het frans.... Ik heb dus ongeveer de helft van de les mee gekregen en de andere helft ging langs me heen. Het frans lukt me aardig als de mensen langzaam praten maar als ze gaan ratelen ben ik ze kwijt. Na ruim 3 uur daar te hebben gezeten was ik kapot en ben ik terug op de residence gauw gaan koken en op tijd naar bed gegaan.
Vandaag stond er weer 1 les 's middags op het programma. Psychologie! Helaas zijn ze hier niet zo goed met het doorgeven van mededelingen dus kwamen wij er na een half uur wachten voor het lokaal achter dat de docent er niet zou zijn die dag. Wij waren niet de enige die dat niet wisten dus nadat onze franse medestudenten het zijn gaan vragen kwamen we er pas achter!
Nouja dan maar boodschappen doen en de 3 uur verloren tijd gauw vergeten!
En dan zijn we al weer aan het einde gekomen van dit verslag. Ik heb net lekker een echte kokkenmaaltijd gegeten(witbrood met pindasaus!!!:)) en een filmpje gekeken. Morgen is het schoonmaakdag en ga ik 's ochtends deze kamer maar eens soppen en mijn allereerste wasje hier draaien!
Morgen denk ik ook maar eens een pizzaatje scoren bij de vapiano's en de stad maar weer eens induiken.
Nu ga ik lekker douchen en een beetje opruimen hier.
Heel veel liefs voor jullie allemaal!
ps. Bedankt voor jullie lieve berichtjes die ik op allerlei manieren binnen krijg! Super lief dat jullie mij supporten via facebook, mail, deze blog of zelfs een echt kaartje! Ik waardeer het heel erg!!!
-
18 Januari 2013 - 20:06
MaartenW:
Auw, da's "jezelf tegenkomen". maar ik kan me ook zo voorstellen dat het ook wel ff flink wennen is als je hier weggaat, direct nadat je het middelpunt van de belangstelling was!
Maar goed, ik begrijp dat "de franse slag" nog niks is veranderd en dat alles wat vandaag niet komt, dan morgen wel kan .. of overmorgen .. of volgende week en dat je aan het eind tijd dus tekort gaat komen :)
ff door de zure appel heen bijten (makkelijker gezegd dan gedaan) en sterkte gewenst!! -
18 Januari 2013 - 20:08
Mama:
Lieve dochter, wat ben ik ongelooflijk trots op jou! hou van je! -
18 Januari 2013 - 20:19
Petra:
Caroline
Dat lijkt me inderdaad niet meevallen zo ver weg bij je familie ...en ik weet je lijkt veel op je moeder en die geeft ook niet gauw op .....sterkte meid Gr. Petra -
18 Januari 2013 - 20:32
Marjo Odink:
Wat vervelend dat je heimwee hebt. Een rot gevoel. Helaas ken ik het ook alhoewel ik nog een jong meisje was. Overdag ging het best maar als ik naar bed moest.....huilen, tranen met tuiten. Toch heb ik het volgehouden en achteraf was het een gouden tijd. Geweldige herinneringen.
Maar als je er middenin zit......héél vervelend.
Maar meid, hou vol. Je zit er nog maar bijna 14 dagen. Je kan het ! Over een poosje zul je enorm trots op jezelf zijn en blij zijn dat je gebleven bent, samen met je vriendin. Het wordt vast een half jaar die je nooit zult vergeten, een half jaar met geweldige ervaringen, nieuwe vrienden ontmoeten, etc. , in een prachtige stad.
Heel veel sterkte, hoor ! Zet 'em op ! -
18 Januari 2013 - 21:12
Anne Marie:
Hoi Caroo,
Joh, dat is ook wat.ik weet ook niet goed wat ik moet schtijven maar helemaal niets is ook goed.Meid heeeeel veel sterkte in je beslissing ,hou je taai.xxx -
18 Januari 2013 - 21:16
Oma Laura:
Lieve lieve caroline wat fijn dat je je gevoelens met ons wil en kan delen , het is inderdaad jezelf heel erg tegenkomen en je leest aan de diverse reakties al dat heimwee meer mensen overkomt . Ik kan me nog (nu pas denk ik daaraan) dat je als peuter dat soms ook al heel erg kon hebben, zo erg zelfs dat je s,avonds om 11uur toch maar naar huis gebracht werd. Maar je bent een sterke meid en kent jezelf best goed, want je zegt zelf al dat je het gaat proberen naar je zin te krijgen. Je bent er ook nog maar kort jo je hoeft echt niet i 2 weken al lekker in je vel te zitten ,er zijn niet zoveel mensen die je dit nadoen hoor besluiten om in een ander land je studie te gaan doen, vreemde taal, vreemde kamer (ziet heel leuk uit) en je bent er pas 2 weken jo, het mag best even moeilijk zijn, maar jij ben onze sterke Caro, dat merk ik als je overschakeld naar de dingen van de dag, daar lees je plezier in, je pakt jezelf bij elkaar en doet verslag chapeau meid ga ervoor heel veel sterkte liefs Oma
-
18 Januari 2013 - 21:18
Eriël Jacques:
Ha lieve schat,
Wat vervelend dat je zo'n heimwee heb, maar geloof in jezelf. In het begin moet je altijd wennen. Geef het tijd. Wat de franse taal betreft. Dat went ook wel. Laat je hoofd niet zakken, want je kan het echt.
Heel Veel liefs van Eriël -
19 Januari 2013 - 00:33
Zusjeee:
You can do this!!!!!!!! <3 -
19 Januari 2013 - 00:48
Marianne Raatgever:
Lieve Caroline,
Ik vind het echt geweldig dat je zo'n stap hebt durven nemen, helemaal naar Parijs om daar te studeren. Ik weet niet of ik je dat zou hebben nagedaan. Het zal ook wel erg wennen zijn om daar te zitten in je kamer, weg uit een veilige omgeving en dan ook nog vanuit huis bij je vader en moeder. Maar ik vind het echt heel goed van je. En wat jammer dat je je nu niet prettig voelt daar. Het gevoel van heimwee ken ik zelf niet, maar dat lijkt me wel heel moeilijk. Maar lieve Caroline, probeer het nog vol te houden. Het gaat vast goed komen. Wat fijn dat je moeder op bezoek bij je komt.
Succes! Groetjes Marianne -
19 Januari 2013 - 10:53
Lydia Slegt:
Lieve Caro,
Het is toch ook een heel avontuur hoor!
En die taal! Kind ik heb diep respect voor je!
Ik vind Nederlands al moeilijk....
Ik hoop voor je dat je je snel toch wat beter mag voelen, ik gun het je zo!
Doe vooral wat je hart je ingeeft lieverd.
Heel veel liefs en sterkte,
Lydia. -
19 Januari 2013 - 11:19
Oma Laura:
Zo nu nog even over de leuke dingen die je hebt gedaan van de week.
Ik heb de fotos gezien van de eifeltoren enzo die je gestuurd hebt, wat is dat een mooi gezicht zeg. zo verlicht. Hebben jullie een seightseening tour genomen ?
Ook leuk dat je op zondag de twee mooiste kerken van Parijs hebt bezocht, speelde het orgel toen je binnen kwam?
Ik zal nooit vergeten dat Opa Bert daar voor het eerst op het plein voor de kerk stond , onder de indruk van het mooie gebouw, en ineens golfde er orgelmuziek over het plein, ik heb hem niet vaak zo hard zien lopen om een kerk binnen te komen. Brand maar een kaarsje als je er weer eens bent.
Fijn dat je nu weet wie je mede studiegenoten zijn, en leuk al die diverse nationaleteiten, lijkt me leuk om ook daar mee te kletsen, zo hoor hoe het er in hun thuisland aan toe gaat en zo.
Gelukkig dat ze op school zo hun best doen om je alles te laten begrijpen , maar jou frans is toch al perfect, je moet het nu gebruiken en inderdaad als ze dan zo snel gaan is het geratel, en kan ik me wel indenken dat je hoofd dan erg vol is.
maar heus na een paar weken klets jij net zo. Wel een eind reizen naar de locatie , maar als je dan aan het eind van zo,n dag een heerlijke kokkenmaaltijd eet, voel je je wel voldaan denk ik zo.
Ik begrijp dat je v andaag je huishouden moet doen, het zal wel vuil zijn, succes met de pizza (wat fijn dat ze die daar ook verkopen).
geniet van de zondag er is nog zoveel te bekijken in die stad en dan lezen we wel waar je bent geweest dit keer.
Dag Lieverd -
19 Januari 2013 - 23:31
Tom En Es:
Lieve Caro,
Wat vervelend voor je dat je heimwee hebt. Maar het is ook niet niets wat je doet.
Stiekem hoop je was het maar een paar maandjes verder, het nieuwe niet meer nieuw. Het onbekende wordt gewoon. De vreemde taal heb je eigen gemaakt. Die andere stad, is jou stad en dat kamertje noem je thuis. Wij hopen dat je het avontuur kan voortzetten. Maar luister naar jezelf en sta achter je beslissing, wat je ook beslist het is goed!
Liefs Tom en Es xxx -
19 Januari 2013 - 23:44
Anja Linsen:
Lieve Caroline, via Facebook van je moeder zag ik dat je in Parijs ging studeren. Petje af! Nu lees ik gelukkig dat je daar niet helemaal alleen bent. Wat jammer dat je door de heimwee nog niet optimaal kunt genieten van wat er gebeurd. Ik weet zeker dat dat wel zal komen. Gun jezelf even de tijd om aan je nieuwe leven te wennen. Je bent altijd een stoere meid geweest die niet bij de pakken neer ging zitten. Ik hoop dat je snel je draai vindt en gaat genieten van het Franse studentenleven.
Hartelijke groeten van Anja -
20 Januari 2013 - 13:28
Eveline K:
Lieve Caro,
Wat naar voor je om te lezen dat je heimwee hebt!
Je had er zo naar uitgekeken om naar Parijs te gaan en je had zoveel verwachtingen, het moest gewoon een geweldige tijd worden!
Maar dat dingen tegenvallen in het begin is toch logisch? je hele leven staat op zijn kop!
Voor jezelf zorgen, andere omgeving, veel alleen zijn, de taal,je studie, alles is ineens anders en dat moet gewoon de tijd krijgen om te wennen!
Ik hoop dat je alles een plek kunt geven en dat je de moed vindt om door te zetten.
Opgeven is vast de makkelijkste weg op dit moment maar als je volhoudt zul je zo trots zijn op jezelf!
Heel veel sterkte van ons allemaal!!!
-
20 Januari 2013 - 13:28
Eveline K:
Lieve Caro,
Wat naar voor je om te lezen dat je heimwee hebt!
Je had er zo naar uitgekeken om naar Parijs te gaan en je had zoveel verwachtingen, het moest gewoon een geweldige tijd worden!
Maar dat dingen tegenvallen in het begin is toch logisch? je hele leven staat op zijn kop!
Voor jezelf zorgen, andere omgeving, veel alleen zijn, de taal,je studie, alles is ineens anders en dat moet gewoon de tijd krijgen om te wennen!
Ik hoop dat je alles een plek kunt geven en dat je de moed vindt om door te zetten.
Opgeven is vast de makkelijkste weg op dit moment maar als je volhoudt zul je zo trots zijn op jezelf!
Heel veel sterkte van ons allemaal!!!
-
20 Januari 2013 - 17:58
Esther V Essen:
Hallo Lieverd
Wat goed dat je je gevoelens met ons wilt delen en ook zo eerlijk bent.
Top ook dat je ervoor blijft gaan, want ook al zegt je gevoel iets anders gelukkig luister je ook nog naar dat andere stemmetje.
Maar lieve schat welke beslissing je ook gaat nemen, deze ervaringen neemt niemand je meer af, ze gaan in je levensrugzak en ze blijven altijd bij je.
En je haalt ze er weer uit als je ze weer nodig hebt, misschien later om je eigen kind te helpen..
Ik weet ook nog dat de eerste weken die ik als zeventienjarige alleen doorbracht op mijn studenten kamer in Monster heel moeilijk waren.
Ik moest enorm wennen aan alles, en ook al had ik afleiding ik kwam mijzelf ook flink tegen, uiteindelijk vond ik mijn draai en leefde ik toe naar de bezoeken van mijn vrienden en zusjes die kwamen logeren en die ik dan als echte grote zus vertroetelde..
Uiteindelijk heb ik er bijna drie jaar gewoond en denk ik nog weleens terug met veel plezier aan de leuke dingen die er ook waren.
Ook denk ik nog terug aan de vele vuile keukens en het gedoe maar achteraf heb ik hier heel veel van geleerd..
Enne ik weet niet welk weer het nu in france is maar hier is het bal bagger vreselijk, en ik zal je uitleggen waarom ik dit zo ervaar..
Ik werk vanavond mijn avonddienst in Delft Westland en omstreken en we hebben een weeralarm code Geel, en dit klopt helaas een keertje..
Er is weer een cm of 5 aan sneeuw gevallen en de temp is ruim onder het vriespunt.
naar mijn werk vanuit Vlaardingen was het al glijen en glibberen en reed iedereen als of ze de honderd al ruim waren gepasseerd..
En echt ik heb een paar weken geleden een week met je moeder gereden ik kan best auto rijden en ben niet bang uitgevallen maar dit was niet grappig..
Mijnwerkzaamheden bestaan normaal uit acutte zaken maar als een bejaarde dame of heer naar het toilet wil is dat voor hen ook acuut en dan kan het dus gebeuren dat ik voor zo'n toeliet bezoek word opgeroepen en ruim een halkf uur heen en weer een half uur terug kan onder normale weersomstandigheden.
Echter de gemeenten hier krijgen het niet aan gestrooid en dus is mijn reistijd belabberd, ik heb daarom ook het besluit genomen om vanavond alleen op echte acute zaken te rijden, maar ja leg dat maar eens uit aan een oma van 94 die vind dat ze Nederland heeft opgebouwd en die vind dat ze recht op zorg heeft en dat mijn benen nog een stuk jonger zijn..
KIjk als ik belangrijke zaken moet gaan doen dan ga ik..maar het is dus een minder fijne avond en dan mag ik om 23.30 uur ook nog terug gaan glibberen naar Vlaardingen, echt ik zal blij zijn als in warm en veilig in dekendorp ben aangekomen...
Dus ik hoop ook voor jou dat het bij jou beter weer is en dat je je niet bezig hoeft te houden met al die sneeuw toestanden, want Nederland is als het op sneeuw aankomt een klein landje, 1000 km file afgelopen dinsdag..
dat wil je niet weten en ik kan je voorspellen morgen krijgen we ook giga files..
geniet dus heerlijk van je Pizza en misschien ook nog van een lekker slobber wijntje en vlij je dan heerlijk op je bed met een boek op je laptop en geniet van je mooie kamer of van het geweldige foto boek..
En lieve schat ik denk aan je!!
Enne wat heb je een prachtige profiel foto op facebook staan, jee wat zullen je ouders trots zijn op zo'n prachtige dochter, en wat zul je een bekijks hebben met die gouden haren bij al die franse haantjes..
IK vind je een model!!
Dag lieve schat!!!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Ook al wil je niet meer trouwen met mijn zoon, hij heeft wel een heerlijk nachtje in je bed geslapen!!!
XXXXESther -
21 Januari 2013 - 14:01
Tante Marjan:
Ha mooi lief nichtje, ook ik schuif aan om tegen je te babbelen, als ik zo het voorafgaande lees van nichtje Esther dan wil je niet eens meer in Nederland wonen toch? Maar gekheid hoor heimwee moet je niet onderschatten ik heb 12 weken in een gezondheid kolonie gewoond ooit, maar ik ben er doorheen gekomen en echt het was verschrikkelijk dat je ouders je zoiets aandoen, maar jij heb ouders die met je meeleven en je dit niet aangedaan hebben je mag altijd op ze leunen dat weet ik als toch wel tantetje van dichtbij.Kom op hoor Carolien ik heb geleerd dat achter tranen altijd nieuwe kracht zit ik hoop van harte dat jij dat ook mag ervaren .
En wees een beetje zuinig op ons Frankrijk hoor, wij hebben voor deze zomer er 3 weekjes geboekt en gek ik heb dan geen heimwee dat weet ik ook uit ervaring, wel ga ik natuurlijk mijn gezin missen op een gegeven moment dat is natuurlijk wel zo, nu ik stop met babbelen dikke kus t en o oftewel tante en oom.
-
29 Januari 2013 - 19:43
Nicky:
Heeeeey lieffie,
Ik wil ff zeggen dat ik aan je denk! Wat ben jij een bikkel zeg! :)
Blijf ons op de hoogte houden.
Ik weet zeker dat je het kunt!
Bonne chance hihi
XXXXX Nicky 24 (jij snapt 'm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
